Διασχίζω το ποτάμι
κόβω λοξά την πόλη
και του ζητάω να με αγκαλιάσει.
Tα μνημεία της επανένωσης βεβηλώθηκαν όπως τους άξιζε.
Τα σύνορα στον Ανατολικό σταθμό επιμένουν.
Το φανάρι είναι κόκκινο για μας
και για άλλους πράσινο
αλλά κανείς δεν ξεκινάει.
Εκατόν σαράντα στροφές
με κατεύθυνση Τέμπελχοφ.
Η πόλη ανθίζει και σαπίζει
μέσα στα άδεια εργοτάξια.
Τα γκρεμίσματα ορίζουνε το Βερολίνο.
Ζούμε τα πιο ευτυχισμένα ερείπιά μας.