Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία
Καρυωτάκης
Καημένοι, /
θέλουνε να αλλάξουνε τον κόσμο /
μου θέλουνε και επανάσταση /
εδώ δεν μπορούνε να απαλλαγούν /
από το /
ταίρι /
που έχουν
κάθε /
βράδυ /
δίπλα τους /
στο κρεβάτι /
((η ράχη συρματόπλεγμα /
είναι αυτό /
που τους αξίζει))) /
θάνατος /
στην κουλτούρα /
της συντροφικότητας /
του συναισθήματος /
της κοινής
ιστορίας /
κώδικα /
κόσμου /
στα κοινά γατιά, σκυλιά, βιβλία /
στα παιδιά /
στο συμβόλαιο ενοικίου /
και σε όλους τους τίτλους ιδιοκτησίας /
γραμματικούς, κτητικούς /
και σε αυτούς που βρίσκεις στην πολεοδομία /
/ αγάπη μου / μωρό μου / λατρεία μου /
καμμένη μπαταρία μου *
να λαμπαδιάσουν όλα /
να μείνουν /
μόνο /
οι σπασμένες κούπες /
σαν αλλά αγάλματα /
στο κέντρο των μητροπόλεων /
για να θυμόμαστε πως / σκατά και χαρά /
ριμάρουν /
Δεν μπορούμε να συνθέσουμε μια αληθινή συλλογική δύναμη παρά μόνο με εκείνους που έπαψαν να φοβούνται να μείνουν μόνοι
Moses Dobruška
*Γιώτα Τεμπρίδου, Τα Ιογενή