1.
Δυσεύρετη ανάμνηση μου,
εγω σε έθαψα κι εγώ τώρα σε ξεθάβω.
Μέσα στην δύστυχη κατάντια της καθημερινής μου γλώσσας,
με τα χέρια μου:
σημείο προφητικό
γραμμένο στα σώματα των άλλων.
2.
Ο ξένος μέσα μου εκσκαφέας
συνεχής και σαρκοβόρος.
Κάτι καταστρεφει καθώς με διασχίζει.
μ’ αποκαλύπτει
μ’ ισοπεδώνει
Ο ήχος των μετάλλων
δεν αφήνει περιθώρια.
Η μηχανή
δεν σταματάει
να ανασαίνει.
3.
Νυχτερινή βάρδια στο δάσος των ορυχείων.
Ανασκαφές και χώματα,
νταλίκες πηγαινοφέρνουν τα πολύτιμα υλικά μας βουτηγμένα στις λάσπες,
η σήμανση των δρόμων διαλύει τον προσανατολισμό μας,
σημεια διαλόγου και διαλογών
μας κρατάνε εγκλωβισμένους στην επιστημολογία του αναστοχασμού
και η μνήμη της φωτιάς στο εργοτάξιο
ξεκίνησε από μέσα μας
να σβήνει.